در چندسال اخیر بازی های رومیزی تنوع و فراگیری زیادی نسبت به گذشته پیدا کرده اند و به عنوان یکی از مهم ترین شاخه های صنعت سرگرمی مطرح هستند. این بازیها بیشتر با فکر و هوش هیجانی مخاطبین سر و کار دارند و دامنه وسیعی را از خردسال تا بزرگسال در بر میگیرند. از بازیهای ساده دورهمی یا پارتیگیم گرفته تا بازیهای سنگین استراتژیک و نقش آفرینی، هر یک تاثیرات خاص خود را بر روی مخاطب میگذارند.
اما دسترسی خیلی از افراد به تجربه بخش عمده ای از این بازی ها محدود است. گران بودن هزینه خرید، نا آشنا بودن کافه بازی ها و سهولت دسترسی به آنها برای خیلی از افراد و از همه مهمتر سخت بودن پیدا کردن همبازی هایی که وقت و هیجان تجربه بازی ها را داشته باشند.
نکته قابل توجه درباره این بازیها این است که فرد در حین بازی میتواند احساسات عمیقی همچون خشم، ترس، شعف، اندوه و اضطراب را تجربه کند، و بازیها قابلیت بالا بردن توانایی افراد در برنامه ریزی، ارتباطات، همکاری، اعتماد به نفس، حل مساله و تاب آوری را نیز دارا میباشند.
ما در تلاشیم به شناخت جنبههای مختلف این بازیها بپردازیم تا با دلایل انتخاب بازیهای خاص برای افراد متفاوت آشنا شویم و در نتیجه بازیها را به عنوان روشی که بازیکن به شناخت خود بپردازد معرفی کنیم.
از این رو کارگاههای بازی و تجربه را برای به اشتراک گذاری تجربه و مشاهده افراد مختلف از بازیها برگزار مینماییم.
